Witamina K2
Tradycyjnie, witaminę K uznano za czynnik wymagany do krzepnięcia krwi, ale najnowsze badania pokazują że witamina K2 działa na szereg innych ważnych funkcji organizmu. Jedną z bardzo ważnych funkcji wydaję się być aktywacja i wzmacnianie białek GLA (obecnie 17 odkrytych).
Jak witamina K2 wpływa na zdrowie?
Gęstość mineralna kości (BDM).
Wpływ na gęstość kości został zaobserwowany u pacjentów ze złamaniem szyjki kości udowej, posiadali oni bardzo niski poziom witaminy K2. Silny związek między niedoborem witaminy K2 i zaburzeniami zdrowia kości pokazały zarówno badania kliniczne i laboratoryjne. Stwierdzono że niedobór witaminy K2 powoduje zmniejszenie poziomu osteokalcyny, co z kolei zwiększa kruchość kości. Badania wykazały również, że witamina tylko witamina K2 (K1 nie wykazuje takiego działania) w połączeniu z wapniem i witaminą D może zwiększyć wytrzymałość kości przez poprawę ich geometrii. Dodatkowo badania wykonywane przez M.H.J. Knapen, L.J.Schurgers i C.Vermeer wyraźnie wykazało, że witamina K2 jest niezbędna dla utrzymania odpowiedniej wytrzymałości kości u kobiet po menopauzie i jest czynnikiem wpływającym na poprawę zawartości mineralnej kości i szerokości szyjki kości udowej.
Więcej argumentów wspierających unikalne funkcje witaminy K2 pochodzi z Japonii. Populacja japońska wydaje się mieć niższy stopień ryzyka złamań kości w stosunku do obywateli europejskich i amerykańskich. To stwierdzenie byłoby paradoksalne, jeśli poziom spożycia wapnia byłby jedynym czynnikiem determinującym gęstość kości. Jednak badania przeprowadzone w Japonii i opublikowane w 2006 i 2008 łączy wyższy poziom BMD Japonii z powszechną konsumpcją natto, tradycyjnej potrawy śniadaniowej wykonanej z fermentowanych ziaren soi. Zwiększone spożycie witaminy K2 MK-7 obecnej w natto wydaje się prowadzić do zwiększenia aktywacyjności osteokalcyny i znacznego zmniejszenia ryzyka złamania kości.
Zwapnienie serca
Pacjenci cierpiący na osteoporozę posiadają szerokie blaszki wapnia w tętnicach które zmniejszają przepływ krwi. Nadmiar wapnia w jednej części ciała (tętnice), i brak w innej (kości) - co może wystąpić nawet mimo uzupełniania wapnia - zwany jest paradoksem wapnia. Głównym tego powodem jest niedobór witaminy K2, co prowadzi do znacznej utraty wartości biologicznej funkcji białek MGP, które najlepiej powstrzymują wapnienie naczyń krwionośnych. Na szczęście badania na zwierzętach wykazały że zwapnieniu naczyń, można nie tylko zapobiegać ale i przywrócić naczynia krwionośne do normalnego stanu, zwiększając dzienne spożycie witaminy K2 .
Zdrowie dzieci.
Dzieciom dużo szybciej niż dorosłym rosną kości, więc potrzebują witaminy K2 w znacznie większych ilościach. Wyniki wielu badań wskazują jednak na wyraźny niedobór witaminy K2 w kościach. U większości badanych dzieci zaobserwowano znaczne podniesiony poziom dekarboksylowanej osteokalcyny, co wskazuje na niski poziom witaminy K2.
Jak witaminy K są wchłaniane ?
Witamina K jest pobierana z jelita cienkiego i transportowana przez chylomikrony do krwiobiegu. Najwięcej witaminy K1 jest przenoszone przez bogate w triacyloglicerol lipoproteiny (TRL) i niestety szybko usuwana przez wątrobę. Tylko niewielka ilość jest uwalniana do krwiobiegu, gdzie są przenoszone przez cholesterol (LDL oraz HDL). Witamina K2 MK-4 jest transportowana przez te same lipoproteiny (TRL, LDL i HDL) i równie szybko usuwana z organizmu. Witamina K2 MK-7 (menachinony długołańcuchowe) są wchłaniane w taki sam sposób jak witamina K1 i K2 MK-4, ale są skuteczniej rozdzielane przez wątrobę i umieszczane głównie w lipoproteinach niskiej gęstości (LDL). Witamina K2 MK-7 zawarta w LDL ma długi okres półtrwania w krwiobiegu, może krążyć przez dłuższy czas co powoduje wyższą biodostępność dla tkanek pochodzących lub występujących poza wątrobą w porównaniu do witaminy K1 i K2 MK-4. Kumulacja witaminy K w tkankach pochodzących lub występujących poza wątrobą ma bezpośrednie znaczenie dla funkcji witaminy K nie związanych z krzepnięciem krwi i fibrolizą.
Gdzie znaleźć witaminy K i ile organizm ich potrzebuje ?
W 2012 roku kanadyjska pisarka i ekspert naturalnej medycyny Kate Rhéaume-Bleue zaproponowała zwiększenie zalecanego dziennego spożycia (RDA) dla witaminy K (z zakresu 80-120 µg) gdyż ta norma może być zbyt niska.
Najwyższe stężenia witaminy K1 znajdują się w zielonych liściach warzyw, znaczące stężeniach są również obecne w kilku olejach roślinnych, owocach, ziarnach i produktach mlecznych. W Europie i Stanach Zjednoczonych 60% lub więcej witaminy K1 jest dostarczane przez spożycie zielonych warzyw liściastych. Poziom zawartości witaminy K1 w diecie jest podobny w wielu krajach i wynosi około 70-80 µg i jest mniejszy od zalecanego spożycia witaminy K. Oprócz wątrób zwierząt, najbogatszym źródłem witaminy K2 (długołańcuchowych menachinonów) w diecie jest fermentowana żywność (tylko przez bakterie) zwykle reprezentowanych przez sery (MK-8, MK-9) w dietach zachodnich i natto (MK-7) w Japonii.
Naturalne K2 znajduje się również w bakteryjnie fermentowanych produktach spożywczych, jak dojrzałe sery i twarogi. K2 MK-4 jest spotykana w stosunkowo małych ilościach w mięsach i jajach.
Powszechnie uznaje się że ostry niedobór charakteryzuje się krwawieniem z dziąseł, nosa i przewodu pokarmowego. Konsekwencje mogą być bardzo poważne: udar mózgu, uszkodzenie płuc i śmierć spowodowana przez dużą utratę krwi. Noworodki mają większe ryzyko ostrego niedoboru witaminy K2, ponieważ witamina K2 nie jest transportowane przez łożysko w wystarczającym stopniu, a noworodek nie posiada jeszcze wytworzonej flory bakteryjnej która może wytworzyć witaminę K2. Niedobór witaminy K2 może również wystąpić z powodu używania leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna lub inne pochodne kumaryny), długotrwałe stosowanie antybiotyków, choroby pęcherzyka żółciowego i choroby Crohna.
Przewlekły niedobór witaminy K2 jest mniej oczywisty do zdiagnozowania niż ostry. Co jest bardziej niebezpieczne, ponieważ nie ma żadnych niepokojących objawów i wyników, upośledzenie wytrzymałości kości, osłabienie układu krążenia uznaje się za choroby starzenia się organizmu.
Przez długi czas uważano że niedobór witaminy K2 jest rzadko spotykany, a wymagany poziom może być łatwo dostarczony poprzez dietę i biosyntezę mikrobiologiczną dokonaną przez bakterie żyjące w jelitach. Jednak najnowsze dane naukowe wskazują że ilość witaminy K2 w diecie nie jest tak wysoka jak kiedyś sądzono. Nawet dobrze zbilansowana dieta może nie dostarczać witaminy K w ilości wystarczającej do zaspokojenia potrzeb organizmu. Z badania z 2005 roku przeprowadzonego przez CJ Prynne wynika że spożycie witaminy K2 jest obecnie znacznie niższe niż 50 lat wcześniej, a dzienne spożycie witaminy K stopniowo zmniejsza się od 1950 roku.
Można to częściowo wyjaśnić zmianami w sposobie żywienia (ludzie jedzą dużo mniej zielonych warzywach liściastych, które są bogate w witaminę K1 ) i zmianę sposobu wytwarzania żywności. Obecne sterylne warunki wytwarzania żywności dyktowane przez międzynarodowe standardy powodują brak obecności różnych gatunków bakterii wytwarzających witaminę K2 w diecie.
Źródła witaminy K2 również uległy zmianie na przestrzeni dekad. Przykładowo witamina K2 w diecie dzieci w 1950 roku pochodziła w około 15% z tłuszczów i olejów a 55% pochodziło z warzyw (z wyłączeniem ziemniaków). Natomiast w 1990 roku, 35% pochodziło z tłuszczów i olejów, a zaledwie 30% z warzyw.
Wykazano że wszystkie witaminy K są absorbowane z przewodu pokarmowego w jelicie cienkim. Kolonie bakteryjne wytwarzające witaminę K2 znajdują się w okrężnicy (jelito grube), gdzie nie występują sole kwasów żółciowych wymagane do wchłonięcia witamin K2. Z tego wynika że skuteczność jelitowego wchłaniania witaminy K2 jest wątpliwa, dodatkowo obecna norma dziennego zalecanego spożycia witaminy K2 może być zbyt niska. Zapotrzebowanie do aktywacji czynników krzepnięcia jest spełnione ale witaminy K2 jest za mało do aktywacji wszystkich funkcji które spełnia w organizmie.
Do przyczyn niedoboru witaminy K należy zaliczyć.
Jak leki przeciwzakrzepowe (Warfaryna) wpływają na witaminę K ?
Najnowsze badania wykazały wyraźny związek między długotrwałym leczeniem przeciwzakrzepowym i obniżoną wytrzymałością kości z powodu zmniejszenia ilości aktywnej osteokalcyny. Długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe może prowadzić do zwiększenia ilości złamań, zmniejszenia zawartości składników mineralnych i gęstości mineralnej kości, może prowadzić do osteopenii i podwyższyć poziom dekaroksylowanej osteokalcyny w surowicy. Gęstość mineralna kości była znacznie mniejsza u pacjentów po udarze mózgu którzy byli poddani długotrwałym leczeniu warfaryną w porównaniu do nieleczonych warfaryną pacjentów. Osteopenia była efektem działania warfaryny na metabolizm witaminy K2. Dodatkowo długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe jest często wiązane z wapnieniem tkanek miękkich u dzieci i dorosłych. Ponadto u ludzi w trakcie długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego zwapnienie tętnic następowało dwa razy szybciej niż u pacjentów którzy nie przyjmowali antagonisty witaminy K. Konsekwencje długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego: zwiększona sztywności ścian aorty, niewydolność wieńcowa, niedokrwienie a nawet niewydolności serca. Zwapnienia tętnic może również przyczyniać się do nadciśnienia skurczowego i przerost komór serca. Kumaryny poprzez wpływ na metabolizm witaminy K2 może prowadzić do nadmiernego wapnienia chrząstek i tętnic tchawicy.
Zazwyczaj leczenie przeciwzakrzepowe następuje aby uniknąć stanów zagrażających życiu i zdrowiu. Wysokie spożycie witaminy K zakłóca działanie leków przeciwzakrzepowych. Pacjentom którzy są leczeni warfaryną lub innym lekiem który jest antagonistą witaminy K, nie zaleca się w związku z tym spożywania produktów bogatych w witaminy K. Najnowsze badania wskazują że najlepszym wyjściem jest połączenie witaminy K z lekami przeciwzakrzepowymi żeby ustabilizować INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany, wy standaryzowany współczynnik czasu krzepnięcia osocza po uwapnieniu).
Przeciwwskazania suplementacji witaminy K2 i bezpieczne dawkowanie ?
Nie zostało poznane żadne działanie toksyczne po przyjęciu dużych dawek menachinonów (witaminy K2 MK7). Osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny przed zastosowaniem witaminy K2 skonsultować się z lekarzem. W przeciwieństwie do innych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, witamina K2 nie odkłada się w znacznej ilości w wątrobie. Wszystkie na dziś dostępne wyniki badań wskazują że witaminy K nie mają żadnego negatywnego wpływu na zdrowe osoby. Zalecenia dotyczące dziennego spożycia witaminy K wydane niedawno przez National Institutes of Health w Stanach Zjednoczonych, potwierdza również szeroki margines bezpieczeństwa dużych dawek witaminy K: "Nie wykazano żadnych dowodów na toksyczność witamin K1 lub K2. Jedynie osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny się skonsultować z lekarzem gdyż witaminy K mogą zakłócać działanie tych leków."
Żródło: http://www.naturalna-medycyna.com.pl/
Jak witamina K2 wpływa na zdrowie?
Gęstość mineralna kości (BDM).
 |
| Źródło foto: silarska.blogspot.com |
Więcej argumentów wspierających unikalne funkcje witaminy K2 pochodzi z Japonii. Populacja japońska wydaje się mieć niższy stopień ryzyka złamań kości w stosunku do obywateli europejskich i amerykańskich. To stwierdzenie byłoby paradoksalne, jeśli poziom spożycia wapnia byłby jedynym czynnikiem determinującym gęstość kości. Jednak badania przeprowadzone w Japonii i opublikowane w 2006 i 2008 łączy wyższy poziom BMD Japonii z powszechną konsumpcją natto, tradycyjnej potrawy śniadaniowej wykonanej z fermentowanych ziaren soi. Zwiększone spożycie witaminy K2 MK-7 obecnej w natto wydaje się prowadzić do zwiększenia aktywacyjności osteokalcyny i znacznego zmniejszenia ryzyka złamania kości.
Zwapnienie serca
Pacjenci cierpiący na osteoporozę posiadają szerokie blaszki wapnia w tętnicach które zmniejszają przepływ krwi. Nadmiar wapnia w jednej części ciała (tętnice), i brak w innej (kości) - co może wystąpić nawet mimo uzupełniania wapnia - zwany jest paradoksem wapnia. Głównym tego powodem jest niedobór witaminy K2, co prowadzi do znacznej utraty wartości biologicznej funkcji białek MGP, które najlepiej powstrzymują wapnienie naczyń krwionośnych. Na szczęście badania na zwierzętach wykazały że zwapnieniu naczyń, można nie tylko zapobiegać ale i przywrócić naczynia krwionośne do normalnego stanu, zwiększając dzienne spożycie witaminy K2 .
Zdrowie dzieci.
Dzieciom dużo szybciej niż dorosłym rosną kości, więc potrzebują witaminy K2 w znacznie większych ilościach. Wyniki wielu badań wskazują jednak na wyraźny niedobór witaminy K2 w kościach. U większości badanych dzieci zaobserwowano znaczne podniesiony poziom dekarboksylowanej osteokalcyny, co wskazuje na niski poziom witaminy K2.
Jak witaminy K są wchłaniane ?
Witamina K jest pobierana z jelita cienkiego i transportowana przez chylomikrony do krwiobiegu. Najwięcej witaminy K1 jest przenoszone przez bogate w triacyloglicerol lipoproteiny (TRL) i niestety szybko usuwana przez wątrobę. Tylko niewielka ilość jest uwalniana do krwiobiegu, gdzie są przenoszone przez cholesterol (LDL oraz HDL). Witamina K2 MK-4 jest transportowana przez te same lipoproteiny (TRL, LDL i HDL) i równie szybko usuwana z organizmu. Witamina K2 MK-7 (menachinony długołańcuchowe) są wchłaniane w taki sam sposób jak witamina K1 i K2 MK-4, ale są skuteczniej rozdzielane przez wątrobę i umieszczane głównie w lipoproteinach niskiej gęstości (LDL). Witamina K2 MK-7 zawarta w LDL ma długi okres półtrwania w krwiobiegu, może krążyć przez dłuższy czas co powoduje wyższą biodostępność dla tkanek pochodzących lub występujących poza wątrobą w porównaniu do witaminy K1 i K2 MK-4. Kumulacja witaminy K w tkankach pochodzących lub występujących poza wątrobą ma bezpośrednie znaczenie dla funkcji witaminy K nie związanych z krzepnięciem krwi i fibrolizą.
Gdzie znaleźć witaminy K i ile organizm ich potrzebuje ?
W 2012 roku kanadyjska pisarka i ekspert naturalnej medycyny Kate Rhéaume-Bleue zaproponowała zwiększenie zalecanego dziennego spożycia (RDA) dla witaminy K (z zakresu 80-120 µg) gdyż ta norma może być zbyt niska.
Najwyższe stężenia witaminy K1 znajdują się w zielonych liściach warzyw, znaczące stężeniach są również obecne w kilku olejach roślinnych, owocach, ziarnach i produktach mlecznych. W Europie i Stanach Zjednoczonych 60% lub więcej witaminy K1 jest dostarczane przez spożycie zielonych warzyw liściastych. Poziom zawartości witaminy K1 w diecie jest podobny w wielu krajach i wynosi około 70-80 µg i jest mniejszy od zalecanego spożycia witaminy K. Oprócz wątrób zwierząt, najbogatszym źródłem witaminy K2 (długołańcuchowych menachinonów) w diecie jest fermentowana żywność (tylko przez bakterie) zwykle reprezentowanych przez sery (MK-8, MK-9) w dietach zachodnich i natto (MK-7) w Japonii.
Naturalne K2 znajduje się również w bakteryjnie fermentowanych produktach spożywczych, jak dojrzałe sery i twarogi. K2 MK-4 jest spotykana w stosunkowo małych ilościach w mięsach i jajach.
Istnieją dwa rodzaje niedoboru witaminy K2: ostre i przewlekłe.
Powszechnie uznaje się że ostry niedobór charakteryzuje się krwawieniem z dziąseł, nosa i przewodu pokarmowego. Konsekwencje mogą być bardzo poważne: udar mózgu, uszkodzenie płuc i śmierć spowodowana przez dużą utratę krwi. Noworodki mają większe ryzyko ostrego niedoboru witaminy K2, ponieważ witamina K2 nie jest transportowane przez łożysko w wystarczającym stopniu, a noworodek nie posiada jeszcze wytworzonej flory bakteryjnej która może wytworzyć witaminę K2. Niedobór witaminy K2 może również wystąpić z powodu używania leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna lub inne pochodne kumaryny), długotrwałe stosowanie antybiotyków, choroby pęcherzyka żółciowego i choroby Crohna.
Przewlekły niedobór witaminy K2 jest mniej oczywisty do zdiagnozowania niż ostry. Co jest bardziej niebezpieczne, ponieważ nie ma żadnych niepokojących objawów i wyników, upośledzenie wytrzymałości kości, osłabienie układu krążenia uznaje się za choroby starzenia się organizmu.
Przez długi czas uważano że niedobór witaminy K2 jest rzadko spotykany, a wymagany poziom może być łatwo dostarczony poprzez dietę i biosyntezę mikrobiologiczną dokonaną przez bakterie żyjące w jelitach. Jednak najnowsze dane naukowe wskazują że ilość witaminy K2 w diecie nie jest tak wysoka jak kiedyś sądzono. Nawet dobrze zbilansowana dieta może nie dostarczać witaminy K w ilości wystarczającej do zaspokojenia potrzeb organizmu. Z badania z 2005 roku przeprowadzonego przez CJ Prynne wynika że spożycie witaminy K2 jest obecnie znacznie niższe niż 50 lat wcześniej, a dzienne spożycie witaminy K stopniowo zmniejsza się od 1950 roku.
Można to częściowo wyjaśnić zmianami w sposobie żywienia (ludzie jedzą dużo mniej zielonych warzywach liściastych, które są bogate w witaminę K1 ) i zmianę sposobu wytwarzania żywności. Obecne sterylne warunki wytwarzania żywności dyktowane przez międzynarodowe standardy powodują brak obecności różnych gatunków bakterii wytwarzających witaminę K2 w diecie.
Źródła witaminy K2 również uległy zmianie na przestrzeni dekad. Przykładowo witamina K2 w diecie dzieci w 1950 roku pochodziła w około 15% z tłuszczów i olejów a 55% pochodziło z warzyw (z wyłączeniem ziemniaków). Natomiast w 1990 roku, 35% pochodziło z tłuszczów i olejów, a zaledwie 30% z warzyw.
Wykazano że wszystkie witaminy K są absorbowane z przewodu pokarmowego w jelicie cienkim. Kolonie bakteryjne wytwarzające witaminę K2 znajdują się w okrężnicy (jelito grube), gdzie nie występują sole kwasów żółciowych wymagane do wchłonięcia witamin K2. Z tego wynika że skuteczność jelitowego wchłaniania witaminy K2 jest wątpliwa, dodatkowo obecna norma dziennego zalecanego spożycia witaminy K2 może być zbyt niska. Zapotrzebowanie do aktywacji czynników krzepnięcia jest spełnione ale witaminy K2 jest za mało do aktywacji wszystkich funkcji które spełnia w organizmie.
Do przyczyn niedoboru witaminy K należy zaliczyć.
- nieróżnorodną dietę
- spożywanie sztucznych tłuszczów trans
- stosowanie pestycydów i nawozów sztucznych do wytwarzania żywności
- spożywanie jedzenia śmieciowego ("Fast Food") i dużej ilości mrożonej żywności
- spożywanie produktów z drobiu, świń i bydła hodowanego w zamkniętych budynkach i karmionych paszami (tylko zwierzęta jedzące trawę przetwarzają witaminę K1 na K2 MK-4 co w rezultacie spowodowało jej brak w podstawowych składnikach diety takich jak masło, jaja, sery i mięso)
- zwiększenie spożycia sztucznej żywności i pustych kalorii kosztem naturalnej świeżej żywności
- nadużywanie antybiotyków przez ludzi oraz antybiotyków i sterydów w hodowli zwierząt (tworzy to coraz więcej bakteri odpornych na antybiotyki które niszczą dobrą flore bakteryjną w jelitach)
- używanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny i pochodnych kumaryny), choroby pęcherzyka żółciowego i choroba Crohna
Jak leki przeciwzakrzepowe (Warfaryna) wpływają na witaminę K ?
Najnowsze badania wykazały wyraźny związek między długotrwałym leczeniem przeciwzakrzepowym i obniżoną wytrzymałością kości z powodu zmniejszenia ilości aktywnej osteokalcyny. Długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe może prowadzić do zwiększenia ilości złamań, zmniejszenia zawartości składników mineralnych i gęstości mineralnej kości, może prowadzić do osteopenii i podwyższyć poziom dekaroksylowanej osteokalcyny w surowicy. Gęstość mineralna kości była znacznie mniejsza u pacjentów po udarze mózgu którzy byli poddani długotrwałym leczeniu warfaryną w porównaniu do nieleczonych warfaryną pacjentów. Osteopenia była efektem działania warfaryny na metabolizm witaminy K2. Dodatkowo długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe jest często wiązane z wapnieniem tkanek miękkich u dzieci i dorosłych. Ponadto u ludzi w trakcie długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego zwapnienie tętnic następowało dwa razy szybciej niż u pacjentów którzy nie przyjmowali antagonisty witaminy K. Konsekwencje długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego: zwiększona sztywności ścian aorty, niewydolność wieńcowa, niedokrwienie a nawet niewydolności serca. Zwapnienia tętnic może również przyczyniać się do nadciśnienia skurczowego i przerost komór serca. Kumaryny poprzez wpływ na metabolizm witaminy K2 może prowadzić do nadmiernego wapnienia chrząstek i tętnic tchawicy.
Zazwyczaj leczenie przeciwzakrzepowe następuje aby uniknąć stanów zagrażających życiu i zdrowiu. Wysokie spożycie witaminy K zakłóca działanie leków przeciwzakrzepowych. Pacjentom którzy są leczeni warfaryną lub innym lekiem który jest antagonistą witaminy K, nie zaleca się w związku z tym spożywania produktów bogatych w witaminy K. Najnowsze badania wskazują że najlepszym wyjściem jest połączenie witaminy K z lekami przeciwzakrzepowymi żeby ustabilizować INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany, wy standaryzowany współczynnik czasu krzepnięcia osocza po uwapnieniu).
Przeciwwskazania suplementacji witaminy K2 i bezpieczne dawkowanie ?
Nie zostało poznane żadne działanie toksyczne po przyjęciu dużych dawek menachinonów (witaminy K2 MK7). Osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny przed zastosowaniem witaminy K2 skonsultować się z lekarzem. W przeciwieństwie do innych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, witamina K2 nie odkłada się w znacznej ilości w wątrobie. Wszystkie na dziś dostępne wyniki badań wskazują że witaminy K nie mają żadnego negatywnego wpływu na zdrowe osoby. Zalecenia dotyczące dziennego spożycia witaminy K wydane niedawno przez National Institutes of Health w Stanach Zjednoczonych, potwierdza również szeroki margines bezpieczeństwa dużych dawek witaminy K: "Nie wykazano żadnych dowodów na toksyczność witamin K1 lub K2. Jedynie osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny się skonsultować z lekarzem gdyż witaminy K mogą zakłócać działanie tych leków."
Żródło: http://www.naturalna-medycyna.com.pl/
Komentarze
Prześlij komentarz
Podziel się swoja opinią.