Boczniaki - cudowne grzyby

Boczniaki to grzyby o niezwykłych właściwościach zdrowotnych. Poprawiają odporność organizmu i zwalczają niektóre nowotwory. Obniżają poziom cukru i cholesterolu, a także niszczą komórki nowotworowe. 

Są źródłem białka, witamin i soli mineralnych. Warto włączyć je do diety, aby zapobiec przedwczesnemu starzeniu się.  

W tradycyjnej medycynie chińskiej i japońskiej boczniaki są stosowane jako środek przedłużający życie. Wykorzystywano je do wzmacniania ścian naczyń, obniżania ciśnienia, do leczenia objawów przemęczenia mięśni, ścięgien czy stawów. Obfitują w wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, selen, sód
i cynk.

Boczniaki rosną na pniach drzew liściastych, nie tylko w lasach, ale też w parkach 

i ogrodach. Tworzą grupy, układając się dachówkowato. Ich kapelusze (o średnicy 5–15 cm) mają kształt muszli, barwę od popielatej do ciemnoszarej. Trzon wyrasta asymetrycznie, z boku grzyba. Na grzybobranie można wybrać się od listopada, a jeśli zima jest łagodna, to nawet i do lutego. Jednak najłatwiej boczniaki kupić w warzywniaku, szukajcie obok pieczarek.

Boczniaki - lecznicze grzyby

Zawierają białko w 70 % przyswajalne, sporo nienasyconych kwasów tłuszczowych. W odróżnieniu od leśnych grzybów są bogate w witaminy i sole mineralne. Mają komplet witamin z grupy B, witaminę C (porcja 100 g pokrywa w 15 % dzienne zapotrzebowanie). Obfitują w wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, selen, sód i cynk. 

Naukowcy japońscy wykazali, że ekstrakt z boczniaka, zawierający aktywną substancję - pleuran, może powodować zmniejszanie guzów nowotworowych. Badacze słowaccy wyizolowali z boczniaka beta-glukan - związek poprawiający odporność organizmu i zwalczający niektóre nowotwory.

Przy regularnym jedzeniu boczniaków obniża się stężenie cholesterolu, cukrzykom spada poziom cukru, u osób z arteriosklerozą poprawia się stan naczyń krwionośnych. Boczniki zawierają ergotioneinę - przeciwutleniacz, który chroni komórki przed uszkodzeniami i starzeniem się. 

Nie tracą tego składnika nawet podczas gotowania. Dzięki tym niezwykłym zaletom odżywczym i korzystnemu działaniu na organizm zaliczane są do grzybów leczniczych.

Boczniaki w kuchni

Boczniaki nie są tak aromatyczne jak grzyby leśne. Najsmaczniejsze są niezbyt duże kapelusze  (starsze są łykowate). Po ugotowaniu można je wykorzystać do sałatki, zupy, jako farsz do naleśników lub pierogów, dodać do omletu. Ja preferuje najbardziej smażone na maśle z cebulką (ewentualnie z odrobiną jakiegoś stopionego sera pleśniowego) jako datek do makaronu lub kaszy. 

Boczniaki można zamrażać, suszyć i marynować. Suszonymi trzonami warto wzbogacić smak mielonego mięsa lub sosu. To wyjątkowo delikatne grzyby, dlatego trzeba je ostrożnie myć (szybko, bo nasiąkną). Jeśli zależy ci, by kapelusze były w całości, najlepiej wybierz zapakowane w koszyku lub na tacce, bo są kruche i łamliwe.

Źródło: www.poradnikzdrowie.pl

W tym sezonie mam ambitny plan na uzyskanie boczniaków z własnej uprawy na otwartej przestrzeni rozpoczętej już w marcu. Gotowe podłoża na dobrej jakości słomy można kupić w sklepach specjalistycznych. Balot ustawiamy w miejscu cienistym i osłoniętym od wiatru (pod drzewami lub krzewami). Również bardzo dobrym miejscem są: szklarenka, inspekt lub tunelik foliowy, ale trzeba je zaciemnić. Wzrost grzybni odbywa się w temperaturze 10-30°C (najszybciej rośnie grzybnia w temperaturze 25°C). W zależności od warunków, grzybnia przerasta podłoże w ciągu kilku do kilkunastu tygodni. Po całkowitym przerośnięciu słomy w ciągu kilkunastu dni mogą pojawiać się pierwsze owocniki. W ciągu 3-5 miesięcy grzyby pojawiają się okresowo z mniejszymi lub większymi przerwami. W czasie plonowania należy utrzymywać wysoką wilgotność powietrza wokół worków (pod tunelem foliowym). Po 3-5 miesiącach słoma jest całkowicie wyeksploatowana i boczniak przestaje plonować.
Uprawę można zakładać od marca do października włącznie. Mróz i śnieg nie zagrażają właściwie założonej uprawie.