Afrodyzjak na długie, jesienne wieczory

Trudno opisać jego tajemniczy zapach, który wspaniale pobudza wyobraźnię.

Jest jedną z najdroższych przypraw świata, od wieków używaną także
w medycynie oraz uważaną za afrodyzjak. Razem z konopiami indyjskimi 

i ziarnami maku był, składnikiem arabskiej mikstury narkotycznej, powszechnie używanej w średniowieczu. Nadaje orientalny posmak,
ale najciekawiej smakuje z kawą i czekoladą.

Nasza znajomość niestety nie trwa zbyt długo, więc nie mam przygotowanej kolejnej pikantnej historyjki z kardamonem w roli głównej. Jednak, z pewnością w tym poście znajdą cenne informacje wszyscy, którym polecam pić ciepłą wodę ze szczyptą kardamonu (w celach odżywczo-wzmacniających własnie).

Kardamon ma swoje miejsce w indyjskiej medycynie jako środek na problemy związane z przewodem pokarmowym oraz wiele innych chorób, takich jak astma, zapalenie oskrzeli, brak apetytu. Chińczycy stosują go, żeby wzmocnić organizm. We współczesnej farmacji dodaje się go często do leków związanych
z zaburzeniami łaknienia i pracy układu pokarmowego: wzmacnia apetyt i łagodzi smak lekarstwa. Osoby na diecie zapewne ucieszy fakt, że poprawia przemianę materii,
a więc może wspomagać proces odchudzania. Ma też właściwości antyseptyczne i... odświeża oddech. Żucie ziaren kardamonu pozwoli szybko pozbyć się nieprzyjemnego zapachu, nawet tak uporczywego, jak woń czosnku.

Występuje w dwóch kolorach: zielony (Elettaria cardamomum) i czarny (Amomum subulatum). Kardamon zielony (albo prawdziwy) pochodzi z Indii i Sri Lanki, czarny – 

z Himalajów. Najlepiej kupować go w postaci całych owoców, bo wyłuskane z nich i zmielone nasiona szybko tracą smak i aromat. Kardamon czarny ma owoce brunatnego koloru, duże, osiągające nawet trzy centymetry długości, w przeciwieństwie do zielonego dużo drobniejszego. Jako przyprawa wykorzystywane po wyłuskaniu są drobniutkie, czarne nasiona. Subtelnie różnią się również zapachem: kardamon zielony pachnie orientalnie, pikantnie i słodko, podczas gdy czarny ma w swoim aromacie wyczuwalną cierpkość i świeżość.  W Polsce możemy kupić zazwyczaj zielone owoce.

Kardamon znajduje się wśród najdroższych przypraw świata, obok wanilii i szafranu, co powoduje złożony proces uprawy, zbiorów i konieczność ostrożnego suszenia, tak aby  nie popękały owoce.

Jest używany zarówno do dań słodkich, jak i wytrawnych. Poprawia smak zup (nawet tak swojskich, jak grochowa, fasolowa albo rosół), potraw z mięs i ryb, gulaszu, naleśników, ciast, szczególnie jabłkowych i dyniowych. Nada też inny charakter znanej surówce z jabłek
i marchewki.

Aromat tej rośliny był doceniany już w starożytności. Palony kardamon wykorzystywano jako kadzidło podczas rytualnych ofiar dziękczynnych. Egipcjanie używali go do zakrojonej na szeroką skalę produkcji perfum. Grecy i Rzymianie dla zapachu mieszali go z woskiem, którym napełniali muszle wpinane później we włosy i ubranie.

Współcześnie wykorzystanie kardamonu jest podobne. Tak jak przed wiekami stanowi dodatek do perfum, szczególnie męskich. W krajach arabskich nadal dodaje się go do kawy. Można do zaparzania użyć kardamonu mielonego lub przy dzióbku czajniczka umieścić całe ziarna lub owoce, żeby przepływająca kawa nabrała kardamonowego aromatu.

Źródło: http://www.koneserzy.pl